نوآوری باز چیست؟ / Open innovation
این موضوع بر می گردد به سال 1960 اما اصطلاح " نوآوری باز " به شکل و مفهوم امروزی اش، در سال ۲۰۰۳ توسط هنری چسبرو (Henry Chesbrough) مطرح شد. در گذشته طراحی محصولات جدید به صورت محرمانه و در پشت درهای بسته انجام و تولید می شدند، اما امروزه گروهی یکپارچه (ذی نفعان و همکاران اصلی) متشکل از مصرف کنندگان و مشتریان، انجمن ها و سازمان های تحقیقاتی و دانشگاه ها، دانشجویان، محققان و مخترعین، مشاوران، تامین کنندگان، شرکاء و... در فعالیت های نوآورانه مشارکت می کنند.
نوآوری باز، شرکت ها و سازمان ها را دعوت می کند تا در کسب و کار خود از ایده ها و فناوری های بیرونی بیشتر بهره ببرند و به دیگر شرکت ها هم اجازه دهند از ایده های نوآورانه آنها بهره مند شوند. موفقیت در نوآوری شامل خلاقیت، سرعت و دانش تخصصی می شود و شرکت ها دیگر نمی توانند به تنهایی و صرفا به کمک واحدهای تحقیق و توسعه، از پس مخارج نوآوری برآیند؛ لذا با استفاده از نوآوری باز می توانند ریسک ها و هزینه ها را بیشتر مدیریت کرده و به روند پیشرفت های فنی خود سرعت بخشند.
موضوع اصلی نوآوری باز این است که دانش در جهان به طور گسترده ای توزیع شده است و شرکت ها نمی توانند تنها به پژوهش و تحقیقات خود اتکا و اکتفا کنند و می بایست به خرید و یا فرآیندهای دریافت مجوز اختراعات از شرکت های دیگر نیز اقدام نمایند. همچنین اختراعات داخلی تنها در شرکت ها مورد استفاده قرار نمی گیرند بلکه می بایست در بیرون سازمان نیز مورد استفاده قرار گیرند.
در نوآوری باز، اطلاعات میان فعالان کسب و کار و شرکت ها مبادله می شود و منابع اطلاعاتی هر یک در اختیار دیگری قرار می گیرد.
نوآوری باز، استفاده هدفمند از جریان های ورودی و خروجی دانش به منظور شتاب بخشیدن به نوآوری درون سازمانی، و گسترش بازار به جهت بهره مندی خارجی از نوآوری است.
رویکردهای نوآوری باز / انواع نوآوری باز
نوآوری باز از درون به بیرون:
در این رویکرد، دانش از درون سازمان شما به بیرون از آن انتقال پیدا می کند. این فرآیند می تواند از طریق شناسایی و جذب ایده ها از منابع بیرونی، میزان نوآوری سازمان را ارتقا دهد. در واقع کسب و کارهایی که این نوع از نوآوری باز را بکار می گیرند، بر بیرونی ساختن دانش درونی به منظور تجاری سازی سریع تر ایده ها، تمرکز دارند (غنی ساختن دانش سازمان از طریق بهره گیری از دانش و منابع بیرونی مرتبط).
نوآوری باز از بیرون به درون:
در این رویکرد، دانش و ایده ها از بیرون سازمان به داخل سازمان آورده می شوند. این نوع از نوآوری باز، به کسب سود از طریق روانه کردن ایده های درونی به بازارها، فروختن مالکیت فکری و تجاری سازی فناوری ها از طریق انتقال ایده به محیط خارجی، اشاره دارد.
نوآوری باز ادغام شده:
در واقع ترکیبی از دو نوع گفته شده در بالا می باشد که به فراخور نیاز و شرایط، به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می گیرند و بکار گرفته می شوند.
واسطه های نوآوری / میانجی های نوآوری
با توسعه اینترنت و شبکه وب، امکانات بیشتر برای جمع آوری اطلاعات بوجود آمده و دسترسی به افراد آسان تر شده است. پلتفرم های بسیار زیادی برای جمع آوری اطلاعات وجود دارد که با هزینه بسیار کم می توان از آنها استفاده کرد و همزمان ایده ها را توسعه داد و آنها را ارزیابی نمود. در سال های اخیر، بازارهای اینترنتی برای واسطه های نوآوری اهمیت زیادی پیدا کرده اند. بازارهای اینترنتی آنلاین که بستر لازم برای تبادل دانش و فناوری میان خریداران و فروشندگان مختلف را فراهم می سازند، نوعی از واسطه های نوآوری هستند که نقش مهمی در تبادل فناوری و آشنایی شرکت ها با یکدیگر، بازی می کنند.
پیشنهاد می کنم مطالب منتشر شده حوزه به دیجیتال مارکتینگ (بازاریابی دیجیتال) را مطالعه کنید.
ابعاد انسانی نوآوری باز
جنبه های انسانی نوآوری باز نظیر رهبری، اعتماد، انگیزش و فرهنگ كه توجه و یا بی اعتنایی به هر یک از آنها می تواند بسیار اهمیت داشته باشد، تاثیر چشمگیری در گذار موفق و ناموفق سازمان از نوآوری بسته به نوآوری باز دارد. بدون حمایت مدیران ارشد، نوآوری باز در حد یک شعار در سازمان باقی می ماند. گرایش مدیران و سازمان ها به درون گرایی یکی از عوامل عدم رشد نوآوری باز در ایران است.
مزایای نوآوری باز
نوآوری باز مزایای بسیار زیادی برای کسب و کارها به همراه دارد و تاثیرات مثبت بسیار زیادی نیز بر روی نوآوری می گذارد، برخی از این مزایا از قرار زیر است:
دسترسی به دانش
دسترسی بیشتر به ایده های نوآورانه
ورود سریع به بازار با کمترین هزینه و ریسک (توسعه سریع تر با ریسک کمتر)
راه یابی به بازارهای جدید
آگاهی از دیدگاه های جدید و پرهیز از عمل کردن به شیوه ای ناآگاهانه
افزایش ظرفیت جذب و نوآوری
هم افزایی بین نوآوری داخلی و خارجی (درونی و بیرونی)
افزایش کیفیت محصولات و خدمات
انعطاف پذیری بیشتر
کسب سود بیشتر از طریق همکاری
دسترسی به افراد ماهر و متخصص
معایب نوآوری باز
امکان افشای اطلاعاتی که قصد به اشتراک گذاری آن وجود ندارد
پتانسیل از دست دادن مزیت رقابتی خود سازمان ها در نتیجه آشکارسازی مالکیت معنوی
افزایش پیچیدگی کنترل نوآوری و مقررات و نحوه مشارکت کنندگان در یک پروژه
نیاز به تدوین یک ابزار برای شناسایی درستی و ترکیب نوآوری خارجی
