ما به دنیا آمدیم که تحرک داشته باشیم ولی به ما گفته اند که بشین !!!
موضوعی که در ادامه درباره آن صحبت خواهم کرد موضوعی بسیار با اهمیتی است چرا که با اطلاع و آگاهی از آن و با رعایت نکاتی که گفته شده، هم از بُروز بسیاری از بیماری های جسمی و حتی روحی جلوگیری می شود و هم باعث افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی می گردد و در نهایت از ما انسانی بهتر می سازد! موضوع این مقاله درباره ضررهای زیاد نشستن یا عوارض زیاد نشستن است که می تواند بسیار تامل برانگیز باشد.
به شما قول می دهم خواندن این مقاله و عمل کردن به توصیه های آن، آنقدر در زندگیتان موثر خواهد بود که خودتان باور نکنید!
بنده نیز قدردان افراد و کسانی هستم که عمر خود را وقف انجام این تحقیقات و بررسی ها کرده و نتایج آنها را انتشار داده اند تا بنده و امثال بنده با مطالعه آن منابع و دستاوردها، بتوانیم بیاموزیم و ذکاوت به خرج دهیم تا زندگی با کیفیت تری را تجربه کنیم!
شاید از عنوان مقاله تا حدودی متوجه شده باشید که داستان از چه قرار است، پس بیش از این وقت ارزشمند شما را نمی گیرم و یک راست می روم سر اصل مطلب!
خب، اگر به ساختمان بدن انسان توجه و درباره آن مطالعه کنید، متوجه می شوید که در بدن ما انسانها بیش از ۳۶۰ مفصل و در حدود ۷۰۰ ماهیچه وجود دارد و این یعنی که بدن ما برای حرکت کردن طراحی و ساخته شده است و همین مفصلها و ماهیچهها هستند که باعث حرکت آسان و روان بدن ما می شوند و همین ساختار هست که به ما اجازه می دهد برخلاف کشش جاذبه زمین بتوانیم به صورت عمودی بایستیم!
از سوی دیگر برای اینکه خون بتواند به طور صحیح در بدن ما به گردش دربیاید، به تحرک و فعالیت بدنی ما نیاز دارد،
حال اگر حرکت نداشته باشیم چه می شود؟
ستون فقرات ما که از استخوان ها و دیسک های غضروفی تشکیل شده، در حالت نشسته خمیده می شوند و به آنها فشار وارد می شود، این حالت در بلند مدت باعث پوسیدگی و پارگی آنها می گردد؛ از طرف دیگر این حالت خمیدگی بدن باعث می شود که جناغ سینه کوچک شود، به ریه ها فشار بیاید و ریه ما نتواند عمل تنفس را بدرستی انجام دهد، بنابراین اکسیژن هم به مقدار کافی به بدن و مغز ما نمی رسد و آن موقع هست که ما احساس کِرختی و سستی می کنیم، و خیلی از مشکلات دیگر مانند تجمع چربی ها در رگ ها، بسته شدن رگ ها و... نیز برای ما پیش می آید.
خب، تا اینجای کار متوجه شدیم که " نشستن " می تواند چه بلاهایی به سر ما بیاورد!
اجازه دهید دیگر از مسائل علمی مربوط به آناتومی بدن بگذریم و سَری بزنیم به گذشته دور و ببینیم که ما اصلا چطور بوده ایم و الان چطور و کجا هستیم؟!
قرنها پیش انسانهای اولیه و یا همان اجداد ما مجبور بودند برای سیر کردن خودشان گاها حتی تا ۲۰ کیلومتر در روز راه بروند که بتوانند غذا و شکار پیدا کنند تا فقط زنده بمانند، کمی بعد اجداد ما به کشاورزی روی آوردن که اتفاقا فعالیت بدنی آنها نه تنها کمتر نشد بلکه بیشتر هم شد و بعد از آن دوران روی آوردیم به عصر صنعتی که فعالیت بدنی ما از این دوران به بعد شروع شد به کمتر شدن!
به این آمار که حاصل تحقیقات و پژوهش های انجام شده دانشمندان است توجه کنید:
با انجام بررسی های دقیق و متوجه شدند آقایانی که بیشتر از ۶ ساعت در روز می نشینند، در مقایسه با آقایانی که کمتر از ۳ ساعت در روز مینشینند، ریسک مرگ شان ۲۰ درصد بیشتر هست!!! و اگر این "نشستن" را با "فعالیت نداشتن" ترکیب کنید، این درصد به ۴۸ درصد افزایش پیدا می کند!
و آمارها نشان داده که همین مورد برای خانم هایی که بیشتر از ۶ ساعت در روز می نشینند، در مقایسه با خانم هایی کمتر از 3 ساعت در روز مینشینند، ریسک مرگ شان ۳۷ درصد بیشتر است (یعنی از آقایان بیشتر!) و اگر باز این "نشستن" را با "فعالیت نداشتن" ترکیب کنید، این درصد به ۹۴ درصد افزایش پیدا می کند... واقعا خییییلی زیاد و وحشتناک است...!
پژوهش های جدید می گویند که نشستن همان سیگار کشیدن جدید هست!!!
نکته جالب کجاست؟!
اینکه خیلی ها می گویند که " این بی تحرکی و نشستن بیش از 3 ساعت را با باشگاه رفتن و ورزش کردن جبران می کنیم...! "
اما خبر بد اینست که اینطور نیست !!!
متاسفانه " ورزش " نمی تواند در این زمینه کمک زیادی به ما بکند..! نه اینکه ورزش بی فایده باشد، نه! اما نمی تواند جایگزین خوبی باشد.
در واقع مسئله زیاد فعالیت کردن نیست، کمتر نشستن است!
باید کاری کنیم که در طول روز کمتر بشینیم، این را هم بگویم که دراز کشیدن و خوابیدن به مراتب بهتر از نشستن است زیرا فشار ناشی از وزن بدن بر روی کل بدن پخش می شود، نه اینکه فقط به کمر و ستون فقرات و لگن و... فشار بیاورد.
خب، فکر می کنم که دیگر فهمیده باشیم که "نشستن" چقدر می تواند بد و مضر باشد و ما داریم تقریبا هر روز خودکشی می کنیم!!!
حالا راهکار چیست؟!
دو راهکار کلی وجود دارد که خدمتتان عرض می کنم:
راهکار اول "فعالیت بدنی مانند ورزش کردن را انجام دهیم"
راهکار دوم که بسیار مهمتر است و بیشتر پیشنهاد می شود اینست که "فعالیت شدید بدنی نداشته باشیم و همین فعالیتهای عادی روزانه خودمان را که باعث حرکت ما می شوند، خیلی بیشترشان کنیم!
اگر به روند عادی زندگی روستاییان عزیز دقت کرده باشید، متوجه می شوید که در طول روز چقدر از کارهایشان را شخصا انجام می دهند و مدام در حال حرکت هستند، مثلا هیزم می شکنند، امور مربوط به کشاورزی و دامداری را که عموما هم پر تحرکت هستند و هم سنگین، انجام میدهند و...؛
امثال ما هم که در شهرها زندگی می کنیم و می دانیم که زندگی شهری چه مصائبی را به همراه دارد، باید سعی کنیم که هر 30 دقیقه (نیم ساعت) یکبار از جایمان بلند شویم و حرکت داشته باشیم...
چند مثال و راهکار عملی جهت اجتناب از زیاد نشستن و دوری از آن:
- کنترل تلویزیون یکی از عواملی است که ما را خیلی زیاد به نشستن ترغیب می کند، می توان کنترل را دور از دسترس قرار داد تا برای استفاده از آن مجبور به بلند شدن شویم و خیلی کمتر از آن استفاده کنیم.
- در صورت امکان ماشین خود را چند کوچه و یا خیابان بالاتر از محل کار خود پارک کنیم که مجبور شویم آن مسیر را پیاده تا محل کارمان برویم.
- موبایل خود را کنار دستمان نگذاریم، آن طرف میز و یا در اتاق دیگر بگذاریم که هنگام استفاده از آن مجبور به بلند شدن شویم؛ همچنین می توانیم هنگام صحبت کردن با تلفن راه برویم.
خیلی از این مثال ها و کارهای کوچک روزانه دیگر هستند که اگر خودتان کمی فکر کنید می توانید موارد زیادی را پیدا کنید (لطفا چند مورد از آنها را در قسمت "نظرات" که در پایین همین صفحه قرار دارد، برایمان بنویسید تا بنده و دیگران هم استفاه کنیم)
در پایان
اگه بخواهم جمع بندی و خلاصه اش کنم، لب کلام اینست:
1- بیشتر حرکت کنیم و کمتر بشینیم؛ یعنی مجموع مدت زمان نشستنمان در طول روز باید زیر 3 ساعت باشد (اگر نخواهیم خودمان را خیلی تحت فشار بگذاریم که کار برایمان خیلی سخت شود، دیگر نباید مجموع مدت زمان نشستنمان از 6 ساعت بیشتر شود! همین هم واقعا زیاد است و دلایلش را هم توضیح دادیم که چرا نباید اینقدر بشینیم. هر چقدر بیشتر رعایت کنیم برای خودمان بهتر است)
2- به جای ورزش، فعالیت های عادی روزانه خود را بیشتر کنیم! این کار خیلی موثرتر از فعالیتهای بدنی شدید مثل ورزش است.
خیلی وقتها " نمیدانیم که نمیدانیم " و چه زیباست زمانیکه درهای ذهن را باز بگذاریم تا به مرحله ای برسیم که حالا " میدانیم که نمیدانیم " ، آن وقت است که تازه در مسیر رشد و شکوفایی قرار می گیریم و هر روز بهتر از دیروز خواهیم شد و در نهایت باعث می شویم که دنیا جای بهتری برای زندگی همگان شود.
